Ambon "city of music"

Zo.... Dat heeft lang geduurd. We hadden echter de meeste tijd alleen een goed werkende verbinding op onze telefoon of een slechte WiFi verbinding. Tijd voor een verslagje...

Even kort en bondig: onze heenreis was vreselijk vermoeiend! We vertrokken zondag 16-02 vanuit Amsterdam en kwamen dinsdag 18-02 aan in Ambon. We hadden in Jakarta maar liefst een tussenstop van zo'n 15 uur. En met een vermoeid hoofd en een vreselijke jetlag in een drukke stad, is geen pretje....
Maar dan.... Ambon, here we come :)

Na een vliegreis van Jakarta naar Ambon van zo'n zes uur -daadwerkelijk 3 uur gevlogen maar ook nu hadden we weer een tussenstop- landen we dan eindelijk op de Molukken. Het is hier 8 uur later dan in NL. We hadden vooraf gereserveerd bij Collin Beach Hotel en afgesproken dat we op het vliegveld zouden worden opgehaald. Zo geschiede. Ongeveer een uur later komen we aan in Latuhalat, Southern Leitimur. (het zuidelijkste punt van Ambon) We worden niet echt gastvrij ontvangen. Allereerst een chagrijnig gezicht bij de receptie en even later als we de taxi moeten afrekenen blijkt het bedrag een stuk hoger dan verwacht. Jos twijfelde want had het niet meer gecheckt van tevoren. Later bleek inderdaad: afgezet! Wellicht was het de knetterharde vermoeidheid -we waren compleet geradbraakt- maar we hadden wel even zoiets van "Lekker dan!"
We schuiven aan voor een inbegrepen ontbijt: twee getoaste zoete witte boterhammen, mierzoete jam en koffie/thee. De toast vinden we niet te eten. Vanessa eet het toch onder het mom "ik moet toch wat eten", maar Jos vindt het wel best en houdt het bij een kop thee.
Even verderop zit een stel van vermoedelijk rond onze leeftijd en Jos besluit ondanks de vermoeidheid toch even contact te leggen. Het klikt leuk en na een korte kennismaking met Slim en Anneci (twee relaxte Franstalige Belgen uit Luik) besluiten we elkaar later nog te spreken. Dan eindelijk naar bed en slapen! :)

Ambon, woensdag 19-02:
Beetje uitgeslapen en ontbeten. Het is droog en zonnig. Het beloofd een mooie dag te worden :)
We treffen Slim en Anneci. Ze hebben snorkelsets geregeld. Dat lijkt ons ook een goed idee en even later gaan we samen een bij een mooi strandje even verderop, snorkelen. Onder water spotten we al wat mooie vissen en koraal. Jos test zijn GoPro-camera. Nice! Dat levert mooie beelden op. Dat beloofd nog wat voor het duiken :)
Na dagje snorkelen, hangen en kletsen maken we de balans op onder het genot van een -hoe kan het ook anders- Bintang. Hét Indonesische bier :) zoals Chang dat voor Thailand is.
Het was een geslaagde dag, veel moois gezien en gelachen. Maar ook... Flink verbrandt! Alle vier hadden we onze rug rood. Door het snorkelen natuurlijk. En helemaal niet gedacht om ons in te smeren. Nou, de zon heeft zijn werk gedaan! Met name Slim is zo rood als een kreeft en haakt 's Avonds na het eten al snel af omdat hij niet lekker is. Anneci blijft nog even plakken, maar niet veel later gaan ook wij moe maar voldaan slapen...

Ambon, donderdag 20-02:
We schudden de jetlag langzaam maar zeker van ons af, de biologische klok lijkt zich beetje bij beetje aan te passen, voelen ons steeds meer ontspannen en ons energieniveau stijgt :)
Ondanks dat besluiten we vandaag -nog steeds- rustig aan te doen en niet veel te ondernemen. Hangen wat rond bij Collin Beach, lezen wat en houden 's middags nog een siësta.
Het personeel van ons verblijf is over het algemeen zeer vriendelijk. O.a. Siegfried (typisch Indonesische naam, niet?) en Adri. Met name Adri oefent zijn Engels op de gasten en zo ook bij ons. Het levert grappige maar ook educatieve momenten op, want Adri leert ons Indonesisch/Moluks :)
In tegenstelling tot het personeel heeft de manager van ons verblijf overwegend een chagrijnige uitstraling en krijgen we maar geen hoogte van de man. Zijn naam: Mr. Oni. Zo krijgen we het maar niet voor elkaar om via hem te regelen dat we kunnen gaan duiken. Het ene moment zegt hij dat er iemand komt om het te bespreken, dan is deze niet in Ambon maar ergens anders. Het schiet niet op en met name de manier waarop geeft ons een naar gevoel. (dat je niet weet waar je aan toe bent en voor de gek wordt gehouden) Jos besluit daarop om vanaf nu eea zelf uit te zoeken en te regelen. Anders lijkt er niks te gebeuren en onze tijd hier is kostbaar :)

Het is de laatste avond met Slim en Anneci. Zij vliegen de volgende dag naar Surabaya om verder te reizen op Java. Met de trein op doorreis naar Jakarta. We besluiten er samen nog een gezellige avond van te maken en te proosten.
In het restaurant stond een podium met muziekinstallatie en keyboard. Na wat eten en drinken trekken Slim en ik de stoute schoenen aan en proberen de boel aan de praat te krijgen. Het wordt opgemerkt en even later komt Siegfried ons helpen en we moedigen hem aan om te spelen. (we hadden hem een paar dagen eerder nl. al gehoord en gezien en wisten dat hij kan spelen en zingen) We moedigden hem aan met gejoel en applaus en hij kreeg de smaak te pakken :) Vervolgens waren wij aan de beurt. Karaoke-time! :) Slim deed het nummer My Way en Jos zong Hello van Lionel Richie :) Hahaha.... Jos kreeg daarna een Fransman zover om ook mee te doen en een liedje te zingen. Toen het tempo van het keyboard even later omhoog ging, hebben we ook nog even gedanst. Daarna sloten we de avond af, namen afscheid van Slim en Anneci en wenste iedereen welterusten. Het was... legendarisch! :)

Ambon, vrijdag 21-02:
Plan de campagne gemaakt voor de komende dagen. We willen over een paar dagen vertrekken richting Raja Ampat. Om vliegtickets te regelen gaan we met een 'bemo' - een groen gekleurd mini busje waar er zoveel van rijden dat ze ultra-frequent langs komen en je nooit langer dan 2 min hoeft te wachten- naar Kota Ambon (Ambon stad). Hier regelen we vliegtickets naar Sorong voor zondag.

's Middags op de terugweg gaat Jos op zoek naar het dive center en na wat omwegen en speurwerk, gevonden! Het voelt goed en Jos spreekt af om de volgende dag te gaan duiken. Vanessa vindt het extra spannend want zij gaat voor het eerst :)

Later op de middag gaan we nog snorkelen. We vermaken ons prima in het water. Als Jos even alleen gaat wordt Vanessa aangesproken door een groepje jonge mensen die in Ambon city wonen. Ze zijn hier om de verjaardag van hun vriendin te vieren. Vervolgens willen ze allemaal een voor een met Vanessa op de foto. Uiteindelijk zijn er ruim 50 foto's gemaakt met Vanessa in het midden en iedereen in allerlei poses. Het is een hilarisch moment.
Na het snorkelen raken we aan de praat met Jean Claude en Nicole. Een wat ouder Frans stel, waarvan de man de voorgaande avond zo dapper was om ook een liedje te zingen :)

's Avonds eten we samen een hapje. Zij willen ook graag duiken en we spreken af om samen te gaan.

Ambon, zaterdag 22-02:
D-day! Dive-day :)
Vandaag op tijd op voor het duiken met Blue Rose Divers.
We hebben goede zin. Ook Vanessa is er klaar voor.
De dive-instructor heet Robert. Hij kan aardig Engels, is vriendelijk en relaxt. Het fijne is dat hij goed begrijpt dat het voor Vanessa de eerste keer duiken is en het spannend vindt. Hij stelt ons voor om het strand op te gaan en het water in te lopen, zodat we kunnen oefenen in 2-3 meter diepte. Dit is erg fijn. Ook Jos vindt het wel fijn om na en jaar weer even rustig te kunnen wennen aan de apparatuur en het ademen onder water. En Vanessa.... heeft na het wennen de smaak te pakken!
Jos is helemaal blij en trots op haar :)
We rusten wat aan de kant en vervolgens gaan we met de boot naar een dive-spot verderop. Jos en Jean Claude maken hier een duik met Robert en gaan tot 27 meter. Prachtig! Wat is het hier mooi. Zacht en hard koraal, vele vissen en Jos heeft extra geluk: hij spot een blacktip shark! :) Vanessa heeft in de tussentijd wat gesnorkeld, gelezen en geslapen op de boot.
Na de lunch gaan we voor een tweede duik. Nu tot 25 meter diepte. Opnieuw prachtig! De GoPro mee en filmen maar. We zijn er zeer blij mee want het levert schitterende beelden op.
Al met al - een mooi welkom in de onderwaterwereld deze vakantie. We verheugen ons op de duiken die nog gaan komen. Met name Raja Ampat. Iedereen heeft het er over. Het moet één van de beste duiklocaties ter wereld zijn...

Na Ambon staat nu Raja Ampat op de planning :)
Sorong, here we come!